Katarzyna Junkiewicz

Czasy się zmieniają
Ludzie nas nie poznają
A nie było nas tu przez chwilę
A to uczucie nie jest miłe

Czas zmienia nasze oblicze
Zmarszczek jeszcze nie liczę
A nadejdzie taki czas
Gdy najbliższy nie pozna nas

Świat do przodu wciąż gna
W tym pociągu jadę też ja
Mijam różne miejsca
Widzę znajomych ludzi

W niektórych miejscach czas się dłuży
Winnych mija jakbyś oczy zmrużył
Najczęściej jednak czasu nam brak
Gdy o rozmowę prosi nas brat

Czasu brakuje nam dla najbliższych
A w pracy czas się nie liczy
Co masz zadane zrobić masz
Dlatego znajomi zapominają twą twarz

29.01.2009 r

Powiedz mi Panie
Dlaczego twe wezwanie
Do nieba wysokiego
Zawsze dosięga człowieka dobrego

Dlaczego zabierasz z tego świata
Osoby które mają przed sobą piękne lata
Dlaczego w swojej wspaniałomyślności
Nie zapewnisz im wiecznej tu radości

Wśród ludzi którzy ich kochają
Wśród przyjaciół którzy im pomagają
Pozostaw ich dla rodziny
By nasze serca nie krwawiły

08.05.2004r

Matka Ziemia życie dała
Rodzina ludzka wychowała
Tak dorasta ludzkie szczenię
Jego życie to blaski i cienie

Rozwija się i dorasta
Nieważne czy to chłop czy niewiasta
Zakłada własną rodzinę
I jest po prostu szczęśliwe

Wychowuje gromadkę dzieci
Jak ten czas szybko leci
Na świat przychodzą wnuki
Pobierają od dziadków nauki

I nadchodzi taka pora
Że u kresu żywota
Ta co życie nam dała
Matka Ziemia Pochowała

02.09.2007r

Ile trzeba przeżyć
By w końcu uwierzyć
Że życie to bezcenny dar
Mimo iż nie szczędzi nam kar

Ile trzeba się uczyć
By się w końcu nauczyć
Że szczęścia się nie szuka
Samo nas znajdzie to jego sztuka

Ile trzeba mówić
By w końcu przemówić
Że rodzina to piękna rzecz
I warto ją mieć

Ale tak naprawdę
to wszystko jest gówno warte
Gdy w sercu nie ma miłości
Bo wtedy w nim smutek gości

28.05.2004r